Doktorzy Honoris Causa

Aleksander Vasilievicz Zinoviev urodził się 15 listopada 1939 r. w Moskwie. Po ukończeniu szkoły średniej podjął pracę zawodową w Centralnym Instytucie Naukowo - Badawczym Metalurgii Żelaza im. Bardina w Moskwie. W r. 1957 rozpoczął studia w Moskiewskim Instytucie Stali (późniejszy Moskiewski Instytut Stali i Stopów MISiS), które ukończył w r. 1962, uzyskując dyplom mgr inżyniera w specjalności przeróbka plastyczna metali. Po czym odbył tam studia doktoranckie i w r. 1965 obronił pracę doktorską z zakresu przeróbki plastycznej stali p.t.: "Kompleksowe badania sprężystego ugięcia walców i naprężeń stycznych podczas walcowania w klatce kwarto". Promotorem rozprawy był prof. dr hab. inż. Piotr I. Połuchin, członek Akademii Nauk Kazachstanu. W r. 1990 także w MISiS-ie uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego, po przedstawieniu rozprawy habilitacyjnej p.t. "Podwyższenie efektywności walcowania blach grubych i cienkich oraz taśm z metali nieżelaznych i ich stopów na podstawie badań teoretycznych i eksperymentalnych oraz wdrożenia technologicznych metod zarządzania jakością produkcji".
 
Prof. A.V. Zinoviev od r. 1965 aż do chwili obecnej pracuje w MISiS, zajmując kolejno stanowiska: starszego pracownika naukowego (1965 r. ÷ 1967 r.), starszego wykładowcy (1967 r. ÷ 1968 r.), docenta (1968 r. ÷ 1989 r.) i profesora ( od r. 1989). W r. 1993 został powołany na stanowisko kierownika Katedry Przeróbki Plastycznej Stopów Specjalnych (PDSS), które zajmuje do chwili obecnej. W latach 1970 ÷ 1971 odbył staż naukowy w Uniwersytecie Salford (Wielka Brytania), a w latach 1972 - 1973 był kierownikiem Katedry Przeróbki Plastycznej w Instytucie Metalurgii w El Tabbin w Egipcie.
 
Prof. A.V. Zinoviev jest bardzo doświadczonym pracownikiem naukowo - dydaktycznym, posiadającym najwyższe kwalifikacje uzyskane podczas długoletniej pracy w Moskiewskim Instytucie Stali i Stopów w Moskwie oraz jego oddziałach zamiejscowych w Rosji, gdzie prowadził wszystkie rodzaje zajęć ze studentami studiów dziennych i zaocznych, poczynając od ćwiczeń audytoryjnych, laboratoryjnych, a kończąc na wykładach dla doktorantów i wysoko specjalizowanych kadr dla przemysłu hutniczego Rosji, Białorusi, Egiptu, Ukrainy i Kazachstanu, w zakresie teorii procesów przeróbki plastycznej metali, technologii walcowania blach grubych i prętów oraz modelowania tych procesów.
 
Prof. A.V. Zinoviev jest bardzo doświadczonym pracownikiem naukowo - dydaktycznym, posiadającym najwyższe kwalifikacje uzyskane podczas długoletniej pracy w Moskiewskim Instytucie Stali i Stopów w Moskwie oraz jego oddziałach zamiejscowych w Rosji, gdzie prowadził wszystkie rodzaje zajęć ze studentami studiów dziennych i zaocznych, poczynając od ćwiczeń audytoryjnych, laboratoryjnych, a kończąc na wykładach dla doktorantów i wysoko specjalizowanych kadr dla przemysłu hutniczego Rosji, Białorusi, Egiptu, Ukrainy i Kazachstanu, w zakresie teorii procesów przeróbki plastycznej metali, technologii walcowania blach grubych i prętów oraz modelowania tych procesów.
 
Z zakresu działalności dydaktycznej przygotował i opublikował ponad 20 podręczników metodycznych do wykładów, ćwiczeń laboratoryjnych i projektowych oraz metodyki przygotowania prac dyplomowych inżynierskich i magisterskich. Jest także współautorem podręcznika dla techników p.t.: "Metalurgia ogólna" (wyd. Metallurgija, 1986 r., s. 373) oraz pierwszego w dawnym ZSRR i w Rosji podręcznika dla studentów specjalności przeróbka plastyczna metali p.t.: "Technologia przeróbki plastycznej metali nieżelaznych i ich stopów" (wyd. Metallurgija, 1992 r., s. 512).
 
Prof. A.V. Zinoviev jest znany w różnych europejskich i azjatyckich ośrodkach naukowych ze względu na jego szczególne osiągnięcia w obszarze przeróbki plastycznej metali, a jego prace naukowe z zakresu walcowania blach grubych są znane i szeroko rozpowszechnione wśród kadry naukowej i zawodowej zarówno w Rosji, jak i poza jej granicami.
 
W ciągu 40-letniej pracy w MISiS prof. A.V. Zinoviev stworzył szkołę naukową w zakresie badań nad wzajemnym oddziaływaniem metalu i narzędzia w strefie odkształcenia podczas walcowania stali i metali nieżelaznych oraz nad wpływem parametrów technologicznych procesu walcowania na podwyższenie jakości wyrobów płaskich - blach, taśm i płaskowników.
 
Opracował podstawy metodyki badań naprężeń jednostkowych i odkształceń w kotlinie walcowniczej oraz metodykę matematycznego opracowania otrzymanych danych doświadczalnych. Na podstawie wykonanych osobiście i kierowanych przez Niego prac teoretycznych i doświadczalnych stworzono nowe, jak i wyjaśniono istniejące podstawy teorii procesów walcowania. Po raz pierwszy przeprowadzono badania nad wpływem parametru kształtu kotliny odkształcenia w zakresie od 1 do 100 na rozkład jednostkowych naprężeń normalnych i stycznych w strefie odkształcenia, co pozwoliło dokonać nowej klasyfikacji procesów walcowania w zależności od kształtu kotliny walcowania i uzyskać uogólnioną zależność między rozkładem naprężeń jednostkowych w kotlinie odkształcenia a współczynnikiem kształtu początkowego pasma i współczynnikiem kształtu walców. Określono także zależność ilościową wpływu odkształceń sprężystych układu czterowalcowego, kształtu poprzecznego tzw. podwalcówki (pasma po walcowaniu w klatce wstępnej), rozkładu naprężeń jednostkowych i odkształceń, przeciwugięcia walców roboczych i naciągów na kształt poprzeczny walcowanej blachy. Opracowano także metodykę obliczania naprężeń jednostkowych podczas walcowania i wyznaczania minimalnej -dla danej klatki walcowniczej, możliwej do walcowania grubości gotowego pasma.
 
Wyniki badań podstawowych z zakresu teorii walcowania, wykonane z udziałem i pod kierownictwem prof. A.V. Zinovieva zostały z powodzeniem wdrożone podczas opracowywania nowych i modernizacji istniejących procesów technologicznych walcowania blach grubych i cienkich w przemyśle stalowym, w wielu w hutach, m.in. w: Zaporożstal (Ukraina), im. Iljicza w Mariupolu (Ukraina), Kombinacie Stupińskim i Samarskim (Rosja) i w Karagandzie (Kazachstan) oraz w zakładach metali nieżelaznych - kombinatach metalurgicznych: Kirowskim, Kolczugińskim, Moskiewskim, Orskim, Gajskim w Rosji, Bałchaszskim w Kazachstanie i Artiomowskim na Ukrainie.
 
Wyniki swoich badań naukowych, zarówno teoretycznych jak i eksperymentalnych prof. dr hab. inż. A.V. Zinoviev opublikował w 3-ech głównych monografiach: "Wpływ wzajemnego oddziaływania metalu i narzędzi podczas procesu walcowania" (wyd. Metallurgija, 1974 r., s. 200), "Poprawa jakości blach i taśm z metali nieżelaznych i ich stopów" (wyd. Nauka, Kazachstan, 1982 r., s. 288) oraz "Poprawa efektywności produkcji wyrobów płaskich ze stopów miedzi i niklu" (wyd. Metallurgija, 1996 r., s. 191) oraz w ponad 180 publikacjach zamieszczonych w czasopismach naukowych i naukowo-technicznych w Rosji, Kazachstanie, Polsce, Niemczech, Czechach i na Ukrainie, a także w ponad 20 patentach i wynalazkach.
 
Prof. A.V. Zinoviev aktywnie uczestniczył w kształceniu kadr kierowniczych dla przemysłu hutniczego i wyższych uczelni z różnych ośrodków naukowych, w tym z Rosji, Ukrainy, Białorusi, Kazachstanu, Mongolii, Chin, Niemiec, Egiptu oraz Polski. Był promotorem 14 zakończonych rozpraw doktorskich oraz naukowym konsultantem 2 prac habilitacyjnych. W czasie jego kierowania Katedrą Przeróbki Plastycznej Stopów Specjalnych prace doktorskie obroniło ponad 50 pracowników z różnych ośrodków naukowych i przemysłu, a prace habilitacyjne ponad 20 doktorów nauk technicznych. W czasie swej pracy w MISiS wykonał 42 recenzje prac doktorskich i 15 recenzji prac habilitacyjnych oraz ponad 30 recenzji przy powoływaniu na stanowisko docenta i 11 w procesach postępowania o nadanie tytułu profesora Ponadto był promotorem około 200 prac dyplomowych na studiach dziennych i wieczorowych w Moskwie i filii MISiS-u w Nowotroicku (Obwód Oranienburski).
 
Prof. A.V. Zinoviev może poszczycić się także znacznymi osiągnięciami organizacyjnymi we własnej uczelni jak i w innych ośrodkach naukowych. I tak w latach 1975 - 1993 był sekretarzem Rad Naukowych w stałych specjalistycznych komisjach ds. przewodów doktorskich i habilitacyjnych w dyscyplinach naukowych związanych z obszarem metalurgii, budowy maszyn i inżynierii materiałowej w MISiS. W r. 1993 został powołany na członka Rady Naukowej Instytutu, przed którą odbywają się kolokwia habilitacyjne i kierownika komisji naukowo-metodycznej dla specjalności przeróbka plastyczna metali w stowarzyszeniu na rzecz rozwoju metod kształcenia na kierunku studiów metalurgia przy Federacyjnej Agencji ds. Kształcenia.
 
Był członkiem wielu komitetów naukowych międzynarodowych konferencji naukowych i naukowo - technicznych organizowanych zarówno w Rosji jak i w Ukrainie, Polsce i Niemczech. Jest członkiem naukowych komitetów redakcyjnych przy czasopismach: "Proizwodstwo prokata", " Nowostki czernoj metalurgii za rubieżom", "Izwiestija VUZ-ow. Czernaja metallurgija" oraz członkiem zarządu Międzynarodowego Stowarzyszenia Walcowników.
 
Za swe niezwykle bogate osiągnięcia w działalności dydaktycznej i naukowej prof. A.V. Zinoviev był wielokrotnie wyróżniany różnymi medalami ZSRR i Rosji oraz Dyplomem Uznania Prezydium Rady Najwyższej Rosyjskiej Federacji, odznaczony odznaką Ministerstwa Edukacji "Za wzorowe osiągnięcia w pracy". Posiada także wyróżnienia i nagrody uniwersyteckie: order MISiS "Za zasługi w rozwoju nauki o metalach", medal "Za nienaganną pracę w MISiS", odznakę "Zasłużony długoletni pracownik MISiS" i medal Politechniki Częstochowskiej "Bene Merentibus".
 
Za znaczne osiągnięcia w rozwoju nauki prof. A.V. Zinoviev został wyróżniony honorowym tytułem Doktora Honoris Causa Państwowego Uniwersytetu Technicznego w Zaporożu (Ukraina) oraz wyróżnieniami "Zasłużony Pracownik Naukowy Rosyjskiej Federacji", "Honorowy Metalurg Rosyjskiej Federacji". W r. 2005 w wyniku wyborów został członkiem honorowym Akademii Nauk Szkół Wyższych Ukrainy.
 
Prof. A.V. Zinowiewa i pracowników kierowanej przez niego katedry łączy z Politechniką Częstochowską około 20-letnia współpraca naukowo - dydaktyczna realizowana w oparciu o podpisane umowy międzyrządowe jak i umowy dwustronne. W ramach tej współpracy nastąpiła wzajemna wymiana studentów, doktorantów i pracowników naukowo-dydaktycznych. Efektem tej współpracy były niezliczone wspólne publikacje naukowe w czasopismach i w materiałach konferencji międzynarodowych. Na szczególne podkreślenie zasługuje uzyskanie w MISiS stopnia naukowego doktora habilitowanego przez pracownika Politechniki Częstochowskiej dr Bogusława Kukuryka oraz takiego stopnia w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie przez doc. Aleksandra Gałkina, gdy przebywał na kontrakcie zawodowym w Politechnice Częstochowskiej.
 
6 maja 2009 r. Senat Politechniki Częstochowskiej nadał prof. dr. hab. inż. Aleksandrowi Zinovievovi tytuł Doktora Honoris Causa Politechniki Częstochowskiej.